بررسی اثرات تزریق عمومی ترانکرون بر روند ترمیم تاندون در خرگوش به روش اولتراسونوگرافی و هیستوپاتولوژی

زمینه: پارگی تاندون یکی از موارد شایع در حیوانات و انسان می‌باشد. تاندون دارای شبکه خون‌رسانی خاصی می‌باشد که از بیرون به داخل تغذیه می‌گردد. مهم‌ترین فاکتور در التیام تاندون خون‌رسانی می‌باشد که بسیار کنداست. روش‌های گوناگونی که امروزه برای درمان و ترمیم این‌گونه پارگی‌ها به کار گرفته شده، وقت‌گیر و زمان‌بر است.روش کار: تعداد 10 سر خرگوش نر نیوزیلندی با وزن 2-5/1 کیلوگرم انتخاب و به مدت یک ماه نگهداری شدند. اندام‌های خلفی خرگوش‌ها تراشیده و بی‌هوش شدند. سپس در شرایط استریل با برش پوست تاندون SDFT در معرض دید قرار گرفت، خرگوش‌ها به دو گروه پنج‌تایی شاهد و نمونه تقسیم و طی سه دوره گروه نمونه به میزان 1 میکروگرم بر کیلوگرم داروی ترانکرون دریافت کرده و در طی روزهای 3، 10 و 30 مورد ارزیابی سونوگرافی قرار گرفتند. پس از 30 روز نگهداری برای مطالعات آسیب‌شناسی به روش انسانی آرام کشی شده و ضایعه مورد نظر جدا و به آزمایشگاه ارسال گردید.یافته‌ها: روز سی‌ام نتایج سونوگرافی به‌طور معنی‌داری نشان‌دهنده ترمیم الیاف تاندونی، شبیه بودن Echogenicity ناحیه آسیب‌دیده به تاندون نرمال بود. نتایج هیستوپاتولوژیک بیانگر اثرات مفید داروی ترانکرون در طی این تحقیق می‌باشد. به‌طوری‌که میزان رشته‌های کلاژن متراکم آن‌ها در بافت، در گروه تحت درمان بسیار قابل‌توجه و رو به افزایش بوده است.نتیجه‌گیری: در نهایت، مشخص شد داروی ترانکرون بر ترمیم تاندون و کاهش التهاب مؤثر بوده است.